wspomina
Władysław Popiół
ur. 1919
BIOGRAFIA
Urodzony w 1919 roku w Paprotni (powiat Brzeziny, województwo łódzkie). Przed wojną mieszkał przy ulicy Dworskiej 62 (Bałuty); od 1933 roku przy Cegielnianej 72 (obecnie Jaracza).
Od 17 roku życia pracował w przedsiębiorstwie transportowo-przeprowadzkowym Josefa Wekslera.
6 maja 1941 roku wywieziony do Drezna w Niemczech do pracy ogrodniczej; w 1944 roku aresztowany, przebywał w obozie Radenberg, aż do wyzwolenia. 11 maja 1945 roku powrócił do Łodzi na Jaracza 72.
Od 1946r. pracował w szwalni "Warta" (Sienkiewicza 113); od 1951r. zaczął pracę w budownictwie jako zbrojarz (Przedsiębiorstwo Budowlane Nr 1, Przedsiębiorstwo Budowlane Miejskie Nr 3, Budpol), od 1980r. do chwili obecnej na emeryturze. Mieszkał na ul. Wojska Polskiego, obecnie od kilku lat na ul. Kusocińskiego.
Brat Wacławy Zaczek.
Mama mnie zobaczyła, mówi: "Gdzie jest ojciec". Mówię: "Policja go na podwodę zabrała". "A ty co zrobiłeś?". "No przyszłem" – mówię. "No gdzie będę się z ojcem". "Nie trzeba było z ojcem jechać?". "No gdzie będę się tułał, mówię". Przecież u nas tą Cegielnianą, nie, ludzie płaczą, Żydzi, przecież to wszystko tam mieszkało, to znali nas. "Władziu – mówi – to ty wróciłeś. Icek ten... drugie takie tam jeszc...
więcej
Co się stało z Władkiem, że nie przychodzi? Byliśmy umówieni, mieliśmy do miasta jeszcze iść, miał jechać po papiery, mówi, to. Mama, mówi tak, mówi: "Wiesz co, mówi, przykro mi, ale muszę ci powiedzieć. Przyszło dwóch takich, ja myślałam, że to koledzy Władka, bo ten jeden Heniek to wysoki był, ale nie miał płaszcza skórzanego takiego długiego i takiego kapelusza kowbojskiego, jak to te, ubowcy nosili. Mówi: zabrali go, skuli go, mówi, i zaprowadzili go". "W którą stronę go prowa...
więcej
No do szkoły to chodziłem tu na Bałutach. Na ulicy Staszica. Pierwszym moim wychowawcą do pierwszej klasie to, wie pani, że nie pamiętam tego nauczyciela. Bardzo dobry nauczyciel był. To nie mogę powiedzieć. Kierownika też nie wiem, jak on to z głowy wywietrzało. W drugiej klasie to miałem już nauczyciela, Pawlak nazywał się. Bardzo porządny człowiek, naprawdę. Wojskowy. To był porunicznik Wojska Polskiego, nawet chorował, tam coś z płucami miał. Ale go wszyscy nauczyciele, uczniowie, to każdy g...
więcej
A przed wojną Żydzi, to mieli, powiedzmy, taką bańkę, proszę panią. To była. Wysoka, tak wysoka. Tu było przylutowane normalnie, tu były drzwiczki, pod spodem było palenisko, no, gdzieś tak wysokie było to palenisko. I węgiel drzewny, wie pani. Zapalało się, tu się nalewało, bo tu było dno, tu było to całe palenisko, drzwiczki do zamykania, żeby tam wiatr nie zdmuchiwał. Tu w środku była, ile tej wody tam mogło wchodzić? Chyba gdzieś ponad cztery litry pewno. Prawie jak wiadro, tak to wyglądało,...
więcej
A to z kolegami to tak albo do kina, jak miał jakieś tam parę groszy, no to się szło. Albo na Franciszkańską, tam teraz jest to Tesco, to był "Świt". Nie, tu była "Bajka". A na Bałuckim Rynku "Świt" było kino.
MM: Ile kosztował bilet do kina?
WP: A pięćdziesiąt groszy. Pierwsze miejsce chyba złotówkę. A tak, trzecie to były po pięćdziesiąt, najtańsze było na Młynarskim, pod piętnastym wydaje mi się. To trzydzieści groszy. To takie te, zagraniczne, te ame...
więcej
No faktycznie tak, bo jak do żony zacząłem chodzić, to na tym pierwszym piętrze, tam co pokój z kuchnią teściu wziął. To jak ja do nich przyszłem, to nie wiedziałem, czy ja jestem w mieszkaniu, czy ja jestem gdzieś na bruku. Tych wojskowych gwoździ to szpadlim się tak zgarniało. Bo tam były warsztaty szewskie i nabijali te gwoźdźie. To jak mu upadł na ten, to nie podnosił, to przecież, jak się chodziło. A na ścianach to były takie szyny pozakładane, to motory stały. Tam te maszyny różne do szyci...
więcej
Bo później mieszkaliśmy na Brzezińskiej, teraz Wojska Polskiego, osiemdziesiąt sześć, a teraz mieszkam osiemdziesiąt dwa, proszę pani. To jest poniemiecki dom i tu co osiemdziesiąt szesć mieszkaliśmy, to też był poniem/ niemiecki dom. Rołsner(?). Miał sklep spożywczy był, tam też taka galanteria była, jeszcze jakiś tam sklep był. Z frontu stał domek taki, parterowy, takie dachy spadziste były, wie pani. A tu, gdzie ja mieszkam, to jest pięciopiętrowa kamienica. Między jednym a drugim, następny. ...
więcej
Pierwsze, to jak zacząłem pracować w budownictwie, proszę panią, to były moje magazyny na Niciarnianej, do dziś dnia tam stoją. To tam też jest basen, co budowałem. To pracowałem Przedsiębiorstwo Przemysłowe Jedynka, Aleja Kościuszki 101. Ten budynek tam stoi, tam jest jeszcze to przedsiębiorstwo też. A bloki jak zacząłem budować, to pięćdziesiąty... W Przemysłowym pracowałem od pięćdziesiątego pierwszego roku, od siedemnastego kwietnia, do pięćdziesiątego ósmego roku (...). Bardzo dobrze ...
więcej
No i jak żyliśmy poza tym jeszcze. Pamiętam jedno i wspominam to niezwykle czule, z takim sentymentem, tego najmłodszego syna niemieckiej rodziny - Brunona. Bruno Linke miał dwóch braci, dwaj byli w W...
więcej
Wypadałoby zacząć od historii mojej mamy, która jako szesnastoletnia dziewczyna, wybrała się z dwiema siostrami na kursy haftu, szycia i wyszywania na siatce, czyli filet. Później jako młode dziewczyn...
więcej
Siostry mamy, które robiły inne hafty na płótnie, na przykład haft Richelieu, ciocia, która też była zabrana podczas wojny do Niemiec na okopy nawet tam robiła, nawet tam mój tato w niewoli zrobił ser...
więcej
Tak że jak tylko rąbnęły te bomby na Wieluń chyba pierwsze bomby padły, to u nas było słychać ten huk. Bo przecież Spała to jest koło Tomaszowa. Tomaszów, a Wieluń jest tutaj troszkę na południe, ale ...
więcej
Tata to był nie do poznania człowiek, nie do poznania. Z takiego tłuściocha wielkiego, wysokiego, tęgiego człowieka, to została skorupka. 25 kilo schudł w ciągu tych paru tygodni, jak nas nie było.
...
więcej
Ale przecież Niemcy nam wytłukli całą inteligencję, całą. Wszystkich młodych chłopaków, w tym moich trzech kuzynów w Warszawie. I proszę bardzo: harcmistrz Rzeczpospolitej, siedemnastoletni chłopak te...
więcej
Tak że to wszystko przepadło, tak samo jak nie odzyskaliśmy mieszkania, bo jeszcze Niemcy nas uczęstowali trzykrotnym, wysiedleniem, także te portrety to wszystko, to było wyniesione na siłę przez nas...
więcej
Kiedyś szłam z tym mlekiem w torbie i nie słyszałam, bo te cholery to mieli tak rowery przygotowane, że nie było słychać w ogóle, jak nawet ich opony po tym żwirze kręciły się. No i za mną dwóch takic...
więcej
Ojciec mój spotkał swojego znajomego, który był na emeryturze, ale przed emeryturą był dyrektorem fabryki Ossera. Bardzo niedawno tą fabrykę rozburzyli. To była fabryka, która właziła na chodnik na ro...
więcej
Okazuje się, że przyszli Niemcy i wyganiali młodzież na roboty do Niemiec. Naszą sąsiadkę tam zabrali, dziewczynę i jeszcze kogoś i na górę do nas na pierwsze piętro i po nas. Ubierać się! Ubierać się...
więcej
Tak że mój ojciec pracował w takim laboratorium galenowym. Jak zwykle, u znajomego przedwojennego, który był Volksdeutschem i utrzymał to laboratorium. Tata pracując tam w tym laboratorium, robił mydł...
więcej
Niemcy wkroczyli do Łodzi 7 września, no to już się nie wychodziło. Tylko wieczorem, jak już fabryka nie była czynna, to po prostu taki spacer się odbywało po terenie fabrycznym, żeby troszkę nałykać ...
więcej
