Widok na południowy-wschód, w centralnej części widoczna kopuła Hotelu Polonia. Po lewej stronie widoczne zabudowania EC1. Morze dachów i kominów. Lata 70.
wspomina
Jadwiga Stysińska
ur. 19.08.1936
BIOGRAFIA
Urodzona w Łodzi w 1936 roku. Po przerwanej nauce w liceum, w wieku 16 lat, 8.12.1952 roku, podjęła pracę w Zakładach Niedzielskiego (oddział na ul. Kopcińskiego 31) jako cerowaczka. Brała udział w wyjeździe SP (Służba Polska) pracując przez trzy miesiące w PGeRze w Stargradzie Szczecińskim. W 1958 roku wyszła za mąż. Należała do przyzakładowego zespołu artystycznego LPŻ, z którym występowała na dożynkach w Warszawie w 1955 roku. Następnie, wciąż pracując w Zakładach Niedzielskiego, została brakarką, pracując na trzy zmiany. Pracowała do 1.07.1990 roku, przez ostatnie pół roku pracy na wykończalni (w związku z likwidacją zakładu i oddziału tkalni). Przeszła na wcześniejszą emeryturę mając 54 lata.
„Zakłady Niedzielskiego”
odsłuchaj
Zakłady Niedzielskiego. Na Narutowicza 31, to była cała centrala, a ja pracowałam na... Na Kopcińskiego 31, to była centrala główna, taki w takim pałacyku, a ja na Narutowicza na zakładzie B, tam właśnie była ta, cerownia, na górze dwa piętra zajmowała, pierwsze i drugie piętro.
więcej
„Przywiązanie”
odsłuchaj
Tutaj właśnie, nie bardzo byłam zadowolona na tą brakarnię iść, bo tam właśnie już były trzy zmiany. To było przyłączenie Wiosny Ludów do nas, TEXTIPOL się nazywał później, ta nasza Niedzielski. Nie miałam ochoty nigdzie sobie nic zmieniać. Dużo właśnie takich, tak jak tu, właśnie, u tego Niedzielskiego, to było ludzi takich, tak jak my, dziewczyny młode, żeśmy właśnie na tej cerowni były, się zżyłyśmy. W zakładach pracy było fajnie jak dla młodych: były różne wieczorki, spotkania i człowiek już...
więcej
„Brakarnia, cerownia, wykończalnia”
odsłuchaj
Nie pracowałam na krosnach, tylko jako brakarz byłam. I z tkalni jak schodził materiał, to przywozili do nas i my żeśmy ciągli i się wyłapywało jakie tam błędy i się po prostu zaznaczało. I się szacowało jaki tego jest gatunek. I później, od nas właśnie szedł ten materiał na cerownię. Braki wszystkie, które były, cerowaczka musiała uzupełnić. I potem z cerowni, każda cerowaczka miała swój numer, no to wyszywała, jak tam sztukę, że w razie tam jakieś są braki czy coś, no to się wracało to z tej w...
więcej
„Zabawy”
odsłuchaj
Chodziliśmy, chodziłam tutaj, Hotel Polonia, tu żeśmy się spotykali, w kawiarni. A ponieważ należałam do zespołu LBŻetu - pieśni i tańca - to bardzo często na Tuwima żeśmy chodzili tam, do tego klubu, tego wojskowego, tam wpuszczali za legitymacją. No i ja i moja druga koleżanka jeszcze to żeśmy podawałyśmy po prostu przez okno te legitymacje, żeby nas tam, bo nieraz taka grupa, że nas tam dziesięć osób było. I wchodzili. Wpuszczali za to dość legalnie, dwie osoby weszły, a tam jeszcze było ze t...
więcej
„Praca cerowaczki”
odsłuchaj
Poszłam na - to skierowali mnie tam z działu kadr - na cerownię, tam było dużo tak młodzieży, uczyć się jako cerowaczka. No i fajnie było.To właśnie taki surowy materiał przychodził i tam się właśnie, jakie były braki, niedociągnięcia, to cerowaczki uzupełniały - znaczy, zszywanie tych wątków, nieraz tam czy się zerwało, czy coś, czy tam szlingowanie to się nazywało, taka gruba nić, to znowuż było, czy coś, to trzeba było tak perfekcyjnie zrobić, tamte pęczki takie, no i szyć, wszywać te brakują...
więcej
„Tańce w parach”
odsłuchaj
Jak byliśmy na wczasach i żeśmy na wieczorek szli, to raczej w parach się tańczyło. Mój syn był nauczony, że, jak to - osobno! To ja po obiedzie, żeśmy przychodzili, to puszczało się radio i uczyłam go tańczyć w parach, jak się to tańczy, bo tak kiedyś było - teraz zupełnie inaczej to wygląda. Właśnie były takie zabawy, fajnie. Były takie różne. Przecież było w ŁDKu, to w czwartki, oprócz soboty i niedzieli były jeszcze dodatkowe. W elektrowni takie były znane. Do elektrowni to takie t...
więcej
powiązane zasoby
Widok na wschód, widoczny fragment południowej pierzei ulicy Rewolucji 1905 r. przy ul. Piotrkowskiej. W głębi widoczny wieżowiec Gazowni Łódzkiej oraz kopuła Hotelu Polonia. Lata 70
Panorama w kierunku południowo-wschodnim. Od lewej widoczne: kopuła Hotelu Polonia, kominy EC1, Hotel Centrum, dwie wieże Textilimpeksu, wieżowiec TVP. Na pierwszym planie kamienice przy Piotrkowskiej...
Nocna panorama Łodzi widziana z dachu wieżowca Textilimpexu przy ul. Traugutta 25. Widok w kierunku północnym. Widoczne skrzyżowanie ul. Narutowicza i Sienkiewicza oraz Hotel Centrum. Zdjęcie przekaza...
Panorama Łodzi widziana z dachu wieżowca Textilimpexu przy ul. Traugutta 25. Zdjęcie przekazane przez Jarosława Ogrodowskiego.
Panorama Łodzi widziana z dachu wieżowca Textilimpexu przy ul. Traugutta 25. Zdjęcie przekazane przez Jarosława Ogrodowskiego.
Skrzyżowanie ulic Kilińskiego i Narutowicza, widok w kierunku północnym. Widoczny budynek, to Hotel Polonia. Wybudowany w latach 1910-12, był wtedy bardzo nowoczesny: posiadał centralne...
Skrzyżowanie ulic Narutowicza i Kilińskiego, widok w kierunku wschodnim. Lata 50. lub przełom lat 50. i 60. Widoczny po lewej stronie budynek, to Hotel Polonia. Wybudowany w latach 1910-1...
Skrzyżowanie ulic Kilińskiego i Narutowicza, widok w kierunku północnym. Widoczny po prawej stronie budynek, to Hotel Polonia. Wybudowany w latach 1910-12, był wtedy bardzo nowoczes...
Skrzyżowanie ulic Kilińskiego i Narutowicza, widok w kierunku północnym. Lata 50. lub przełom lat 50. i 60. Widoczny budynek, to Hotel Polonia. Wybudowany w latach 1910-12, był wtedy bar...
Ulica Narutowicza przed skrzyżowaniem z Kilińskiego. Widok na wschód. Widoczny, po lewej, budynek, to Hotel Polonia. Wybudowany w latach 1910-12, był wtedy bardzo nowoczesny: posiadał c...
inni rozmówcy
zobacz również
Staw i altana (dawniej pawilon zamykany na zimę) w parku Poniatowskiego. Lata 60. XX w. Park powstał w pierwszym dziesięcioleciu XX w. na terenach dawnych lasów miejskich. Pierwotnie jego zas...