wspomina
Adam Bukowczyk
ur. 17.09.1923
BIOGRAFIA
Urodzony w 1923 roku we Lwowie. Ukończył Akademię Medyczną w Łodzi i Zurychu, związany przez lata z Akademią Medyczną we Wrocławiu, do Łodzi wrócił w roku 1975 obejmując kierownictwo nad Katedrą Psychiatrii.
W czasie II wojny światowej, należał do konspiracji AK i harcerskiej w Łodzi, aż do wkroczenia wojsk sowieckich w 1945 roku.
W stanie wojennym swe doświadczenia przekazywał grupie związanej z "Biuletynem Łódzkim", który współredagował i pisał do niego teksty.
W 1983 roku, razem z księdzem Janem Sobczakiem, zorganizował Instytut Teologiczny, skupiający nauczycieli wywodzących się z grupy "Obecność". Obecnie jest profesorem zwyczajnym Psychiatrii.
odsłuchaj
Nazywam się Adam Bukowczyk urodziłem się 13 września 1923 w królewskim wolnym mieście Lwowie i tam zacząłem naukę w szkole podstawowej, powszechnej to się wtedy nazywało. Bardzo bardzo szybko, bo nie mając sześciu lat. I tuz przed wojną mój ojciec został wezwany do Warszawy i przydzielony do Łodzi do DOK łódzkiego 4, gdzie miały miejsc rozmaite zdarzenia, między innymi kontrole planów mobilizacyjnych, przygotowań, kontrolował także plany budowy fortyfikacji w 39 roku nad Wartą i i i i to był już...
więcej
odsłuchaj
Myśmy przyjechali do Łodzi w '38 roku. byłem w liceum Kopernika krótko, potem przeszedłem do liceum Żeromskiego, gdzie dyrektorem był znakomity legon profesor Marczyński o ogromnych tradycjach niepodległościowych, tak samo z reszta jak w Koperniku, gdzie cały personel pielęgnował polska wiedzę, kulturę i przede wszystkim przywiązanie do tego co się nazywało kraj rodzinny. W klasie u Kopernika byli tylko chłopcy, to była dla mnie nowość w gimnazjum a potem w liceum. Chłopcy z czterech wyznań, byl...
więcej
odsłuchaj
O jednej rzeczy muszę powiedzieć, mianowicie znowu o sprawie która jest nienotowana albo zupełnie nieuwzględniana w historii tego co się działo
w '45 roku, mianowicie Łódz była częściowo obsadzona przez polskie oddziały akowskie. Myśmy, myśmy to znaczy, padają tutaj trzy nazwiska: Doniec, Webliński, Bukowczyk, Nowak – cztery. Zajęli dworzec fabryczny i obsadzili linie kolejowa do Koluszek. Zatem mieliśmy pełną kontrole nie tylko nad linią kolejowa, ale nad tym co się na tej lin...
więcej
odsłuchaj
Łódź miała przedwojenną wolną wszechnice polską. Ta wszechnica stała się ziarnem na której wyrósł Łódzki uniwersytet, miało szczęście ze znalazł się w Łódzi i zarówno Kotarbiński, jaki i Józef Chałasiński, jak i Weger, jak i bardzo wielu ludzi, którzy aspirowali do pracy naukowej. Ten uniwersytet powstawał rodząc się ty na miejscu, z ludzi którzy przyszli z Warszawy jak autor "Kamieni na Szaniec", Aleksander Kamiński który był , żył w Łodzi, on tu w Łodzi tworzył tu został...
więcej
odsłuchaj
Łódź nie jest dobrym miastem, nie jest dobrym miastem. Przed wojna mówiło się Lodzermensch, specyficzny typ człowieka który przychodził wtedy kiedy miało interes, załatwiał interesy. Idę załatwiać interesy, nie idę żeby coś zrobić, ale załatwiać interesy, ciągle ten handelek. Ile ja ci dam, a ile od ciebie dostane. W czasie wojny to było bardzo złe miast, bo dominowali Niemcy którzy wyrzynali Polaków, po wojnie tu chyba było najgorsze UB z całej polski z Moczarem na czele, najgorsze...
więcej
No i jak żyliśmy poza tym jeszcze. Pamiętam jedno i wspominam to niezwykle czule, z takim sentymentem, tego najmłodszego syna niemieckiej rodziny - Brunona. Bruno Linke miał dwóch braci, dwaj byli w W...
więcej
Wypadałoby zacząć od historii mojej mamy, która jako szesnastoletnia dziewczyna, wybrała się z dwiema siostrami na kursy haftu, szycia i wyszywania na siatce, czyli filet. Później jako młode dziewczyn...
więcej
Siostry mamy, które robiły inne hafty na płótnie, na przykład haft Richelieu, ciocia, która też była zabrana podczas wojny do Niemiec na okopy nawet tam robiła, nawet tam mój tato w niewoli zrobił ser...
więcej
Tak że jak tylko rąbnęły te bomby na Wieluń chyba pierwsze bomby padły, to u nas było słychać ten huk. Bo przecież Spała to jest koło Tomaszowa. Tomaszów, a Wieluń jest tutaj troszkę na południe, ale ...
więcej
Tata to był nie do poznania człowiek, nie do poznania. Z takiego tłuściocha wielkiego, wysokiego, tęgiego człowieka, to została skorupka. 25 kilo schudł w ciągu tych paru tygodni, jak nas nie było.
...
więcej
Ale przecież Niemcy nam wytłukli całą inteligencję, całą. Wszystkich młodych chłopaków, w tym moich trzech kuzynów w Warszawie. I proszę bardzo: harcmistrz Rzeczpospolitej, siedemnastoletni chłopak te...
więcej
Tak że to wszystko przepadło, tak samo jak nie odzyskaliśmy mieszkania, bo jeszcze Niemcy nas uczęstowali trzykrotnym, wysiedleniem, także te portrety to wszystko, to było wyniesione na siłę przez nas...
więcej
Kiedyś szłam z tym mlekiem w torbie i nie słyszałam, bo te cholery to mieli tak rowery przygotowane, że nie było słychać w ogóle, jak nawet ich opony po tym żwirze kręciły się. No i za mną dwóch takic...
więcej
Ojciec mój spotkał swojego znajomego, który był na emeryturze, ale przed emeryturą był dyrektorem fabryki Ossera. Bardzo niedawno tą fabrykę rozburzyli. To była fabryka, która właziła na chodnik na ro...
więcej
Okazuje się, że przyszli Niemcy i wyganiali młodzież na roboty do Niemiec. Naszą sąsiadkę tam zabrali, dziewczynę i jeszcze kogoś i na górę do nas na pierwsze piętro i po nas. Ubierać się! Ubierać się...
więcej
Tak że mój ojciec pracował w takim laboratorium galenowym. Jak zwykle, u znajomego przedwojennego, który był Volksdeutschem i utrzymał to laboratorium. Tata pracując tam w tym laboratorium, robił mydł...
więcej
