Kierownictwo to krewni Tatarkówny

To było zupełnie śmieszne. Jak przyjechałem, to zakłady nazywały się Łódzkie Zakłady Radiowe T-4 u tych zakładów, znaczy postawa urzędników warszawskich do zakładów radiowych była wroga. Cholera, nie wiem dlaczego. Ja ja jeździłem do tych urzędników z Wrocławia, to oni byli normalni. Jak potem przyjeżdżałem z Łodzi, to byli nienormalni. Do momentu tego pożaru w zakładach radiowych. Bo jak był pożar, to Wolna Europa zrobiła audycję, która kończyła się w ten sposób: „Mimo że w zakładzie był bałagan, że zamiast wody buchała para z węży strażackich, z węży nic się nie lało, bo to była zima, mróz, i węże zamarzały. To nikomu nic nie zrobiono, bo to całe kierownictwo zakładu to krewni Tatarkównej, bliscy krewni Tatarkównej”. I Służba Bezpieczeństwa nagrała to i nam dała te kasetki z nagraniem. Ja wpadłem na pomysł, jak byłem w Warszawie, do takiego parszywego urzędnika, który ciągle się czepiał, mówię, panie, wie pan co? Taki pan do nas jest niegrzeczny, ja do pana miałem cierpliwość, bo nie chciałem wydać się, że ciotka Tatarkówna to jest moja ciotka, ale jak Bezpieka to nagrała, ma pan tu kasetkę, bo on rzucił się, ja Wolnej Europy nie słucham, no tak mówię, mam kasetkę, Bezpieka dała, niech pan sobie posłucha. Jak już pan dowie się, że ciotka to jest Tatarkówna, to jak pan taki będzie, to ja zadzwonię do ciotki, jak ona pana kopnie, to nie wiem, czy pan znajdzie pracę. I od tego dnia był normalny.