Trochę o zakładach im. Duracza

Zakład Przemysłu Dziewiarskiego im. Teodora Duracza, Delta. Miał kilka oddziałów. To była szwalnia, farbiarnia, przędzalnia, dziewiarnia i każdy mieścił się gdzie indziej. I nie pamiętam już ile osób, ale ponad tysiąc, bo pracując w dziale normowania prowadziłam listy płac, znaczy prowadziłam, po prostu średnią akordową z całego przedsiębiorstwa wyliczałam, więc wszystkich ludzi zakładu musiałam podliczyć i stąd wiedziałam, jakie są, ile jest ludzi, gdzie pracują, kto w systemie akordowym kto na dniówkę.
B: Gdzie się mieścił ten zakład?
JK: Na Pomorskiej mieścił się oddział, wydział, wtedy Nowotki oczywiście, mieścił się wydział szwalni, przygotowania produkcji takich działów związanych bezpośrednio z produkcją, na Pomorskiej również, na Nowotki przy Sterlinga mieścił się dyrekcja. I tam właśnie była farb... nie, dziewiarnia, i dział zbytu, dział normowania, zatrudnienia. Na Kilińskiego tam właśnie chyba przędzalnia była. Już mi umknęło to, ale chyba przędzalnia i  farbiarnia, ale nie pamiętam na jakiej ulicy. I tam też były dwuzmianowe, praca dwuzmianowa i w tym czasie chyba też dosyć ciężka, bo na akord rzeczywiście trzeba było ciężko pracować, żeby zarobić.
B: A Pani na jakich działach pracowała?
JK: Ja pracowałam na szwalni w dziale klasyfikacji. Znaczy mówiło się wtedy brakarka, od braków, bo się szukało braków. I klasyfikatorka tak zwana. Pracowałam w dziale przygotowania produkcji i w dziale normowania płac i pracy. Sprawdzało się w systemie akordowym jak ktoś pracował, mierzyło się czas, i ustalało się cenę. Cenę jaka trzeba było wyliczyć tej osobie za pracę.