Czy kobiety też pracowały w zakładach

MM: […] wspomina Pan cały czas męską załogę. Czy kobiety też pracowały w zakładach?
WL: Oczywiście i to mnóstwo! Każda miała swoją, że tak powiem markę i renomę. 
MM: Na jakich stanowiskach? 
WL: A to różnie. Jedną z moich kierowniczek była pani J., to już chyba nieżyjąca. Pani magister. Z nią też była piękna sprawa, bo strasznie dumna była zawsze, taka wyniosła. Była wysoką osobą. A potem wyszła za jednego z kolegów z działu. No ale to pamiętam jak przyszła i no oczywiście naładowana w pełni wiedzą i tak dalej, wszystkich po kątach chciała ustawiać. Też została zatrudniona w dziale badań. A tradycją u nas było tak, że trzeba najpierw, jak taki właśnie się wynosi, to mu się jakiś kawał robi. Ją spotkało to nieszczęście, że stanęła przy takim agregacie siłowym do sprawdzania kostek hydraulicznych, no i się przewód urwał i ją tak olejem od góry do dołu (śmiech). Nazwaliśmy to chrztem bojowym. (śmiech). No ale pani J. się w końcu poczuła, że jest jest nikim w porównaniu do fachowców, którzy pracują przy niej, mimo, że jest panią magister (śmiech).
MM: Ale rozumiem, że mężczyznę spotkałby taki sam dowcip?
WL: Oczywiście! I to wielokrotnie. Mnie też kilka razy, powiedzmy, się przewód urwał. To przypadek, no po prostu, tylko że akurat no to było... Jak ona taka wyniosła, tak pięknie zawsze ubrana, taka pachnąca, a tu jebut (śmiech).