Tam nie liczył się majster

Ci fachowcy z długoletnim stażem i z nieprawdopodobną wiedzą i umiejętnościami, oni stanowili elitę, ale tam do tej elity nie zawsze… No powiedzmy przykładowo, że dwóch ludzi w tym samym wieku, jeden był, tak jak mówię, zwykłym robotnikiem, ale on miał więcej do powiedzenia, niż brygadzista i majster. I był drugi, którego po prostu nikt nie szanował. Także tutaj, ta gradacja. Mało, ta elita tych ludzi, którzy po prostu w swoim fachu byli najlepsi, oni mieli tak zwane zdanie ostatnie. To znaczy jak oni powiedzieli, tak miało być i koniec. Tam nie liczył się majster. Mimo że, co ciekawe, na majstrów powoływano ludzi właśnie z tej grupy tych fachowców, no może nie najwyższej, ale wysokiej klasy. Tu też mieli autorytet jako majstrowie, ale w rozmowie z tymi starszymi też musieli się im podporządkować, mimo że hierarchia mówiła co innego. Tak jak się na salach różnych spotyka, no to tam jak się spotykał powiedzmy cały wydział mechaniczny, to było trzydziestu, czterdziestu chłopa. Każdy mógł sobie tam gadać co chciał, ale to zdanie takie najważniejsze i właściwie przewodnie mieli właśnie ci fachowcy. Jeżeli się chcieli odezwać w ogóle.