Do zakładu wchodziło się zawsze punktualnie

Do zakładu wchodziło się zawsze punktualnie. To znaczy nie można było wejść po przekroczeniu godziny wyznaczonej do rozpoczęcia pracy, czyli… Zegar był na wejściu, tam była taka puszka metalowa i karty mieliśmy co miesiąc wydawane, tam było na 31 pozycji. Jak się wsuwało tą kartę, to maszyna sama sobie ustawiała i się odbijało o godzinie wejścia na zakład. Ale jak był sygnał, to wychodziła pani kadrowa, która była zaraz, gabinet miała swój za portiernią, i odbierała karty spóźnialskich (śmiech). Więc należało wtedy czekać, bo portier kwiatka stawiał w oknie, że już można było wejść do zakładu. A na drugi dzień się brało tą samą kartę i się po prostu lekko naciskało, wtedy wybijało tą godzinę z wczoraj (śmiech). No taka… No taki niuans, który był wtedy, że się człowiek musiał się spóźnić te pół godziny, nie kurczę, nie dwie, trzy minuty, tylko pół godziny. Korzystniej było, bo wtedy nie było nagany (śmiech). Ale mówię, ludzie kombinują jak zawsze, jak można.