Potem te zakłady już padały

Potem te zakłady już padały jeden po drugim, więc dopływ ludzi był taki, że... Tym bardziej, że właściciel tej firmy od razu ustalił płace, powiedział tak, że ten dyrektor miał się orientować, jakie są średnie płace na danym stanowisku w Łodzi, mnożyć to półtora i takie oferował na dzień dobry. Więc ludzie czekali, a powiedzmy sobie, już tam zatrudnieni, jak organizowaliśmy tą produkcję, wyłapywaliśmy tych najlepszych. Znaliśmy się, bo wtedy jeszcze, powiedzmy sobie, to nie były konkurencyjne zakłady (…). To była jedna branża, spotkania jakieś były organizowane, czy to przez Instytut Włókiennictwa czy przez Stowarzyszenie Włókienników Polskich. Kontakty bezpośrednie między zakładami. W tej branży były duże kontakty. W tej chwili tego nie ma, bo wiadomo, to wszystko konkurencja jest, więc mowy nie ma o żadnym spoufalaniu się. Wtedy tak, mimo że teoretycznie mieliśmy produkty konkurencyjne, to nie przeszkadzało, żeby rozmawiać, dzielić się. Znało się sporo osób z tego środowiska i te osoby wyławialiśmy, te najlepsze.