Było to strasznie siermiężne

To nie było rzucenie na głębokie wody, bo w tym dziale technologicznym to ja sobie mogłem z tymi osobami, które już pracowały, porozmawiać, one mnie wprowadziły jakby w temat. Zresztą ja już troszkę ten zakład znałem, więc nie było szoku, bo jak tam pracę semestralną robiliśmy, to było coś, jakiś temat, na temat usprawniania transportu, chyba na czwartym roku coś takiego było. I ja namówiłem kolegów, bo w trójkę chyba to pisaliśmy, mówię, chodźcie, ja tu mam podpisaną umowę, to na pewno chętnie nas przyjmą, nie będziemy tacy obcy z ulicy. I tam tą pracę już pisaliśmy, więc już troszeczkę ja już widziałem, jak ten zakład wygląda. Trochę już wcześniej rozmawiałem, jakie tam mają problemy i tak dalej przy tej pracy, więc szoku to nie było. Było to, co się spodziewałem, bo takie realia były. Trzeba pamiętać, że podówczas działały zakłady Marchlewskiego, gdzie kręcono "Ziemię obiecaną" później, nie dostawiając chyba żadnych eksponatów. Tam tak to wyglądało po prostu, więc było to strasznie siermiężne oczywiście, przy czym nie raziło ani mnie, ani nikogo, bo takie było całe otoczenie ówczesnej Polski. Wiadomo, żyło się w tym i działało. Także takie wejście dosyć miałem miękkie, łagodne.