Najbardziej szokująca była wizyta na tkalni

Pierwszy kontakt z fabryką polegał na tym, że przyjęto, żebym zapoznał się z topografią. Więc wobec czego chodziłem i oglądałem, doświadczałem. Najbardziej szokującym doświadczeniem w tym czasie to była wizyta w tkalni, gdzie jeszcze było zainstalowane całe mnóstwo krosien dziewiętnastowiecznych. Hałas był taki, że porozumiewać się można było tylko za pośrednictwem czytania z ruchu warg. Słyszeć się nie dało normalnie, nawet przy bardzo intensywnym podnoszeniu głosu. Wtedy też dowiedziałem się, że na przykład tkaczki, które normalnie pracują, wracając do domu, krzyczą. Dopiero po jakimś czasie ich słuch, lokuje się na, powiedzmy, w miarę normalnym poziomie. One są ogłuszone przez ten czas. Przez czas pracy. Wtedy, kiedy stoją przy krośnie.