ul. Piotrkowska 72, Hotel Grand

Przy ul. Piotrkowskiej, nr hipoteczny 510/511 mieściła się fabryka wyrobów wełnianych Edwarda Haentschla. Znajdowały się tam: tkalnia, farbiarnia, apretura i składy towarów. Do fabryki przylegał dwumorgowy ogród .Początki swojej kariery Ludwik Meyer związał z tym miejscem. Przełomem w jego życiu był ślub z Matyldą, córką fabrykanta. W 1874 roku do spółki z Juliuszem Kunitzerem, odkupił od teścia przedsiębiorstwo, a po spłaceniu wspólnika w 1879r, stał się jedynym właścicielm zakładu. Brak możliwości rozbudowy szybko rozwijającego się przedsiębiorstwa, na działce przy ul. Piotrkowskiej 72 róg Krótkiej sprawił, że w 1887r. przeniósł swój zakład do osady leśnej zwanej „Mania", a stary fabryczny gmach przebudował na „dom gościnny" Hotel Grand o 45 pokojach. Budynek zyskał neorenesansową formę z charakterystycznymi, ozdobnymi szczytami osłaniającymi mansardowe dachy środkowego i skrajnych traktów. Nad wejściem stały cztery stylizowane na antyk posągi. Na początku hotel miał oświetlenie gazowe, w 1906r. zainstalowano oświetlenie elektryczne (zasilane z lokalnej dynamomaszyny poruszanej przy pomocy gazu), a w 1907r. został włączonym do miejskiej sieci energetycznej. W kilku apartamentach były łazienki, jednak większość pokoi wyposażona była w przenośne umywalki. W środkowej części wewnętrznego dziedzińca hotelu urządzono ogród. W 1904 r. Ludwik Meyer zdecydował się sprzedać hotel Towarzystwu Akcyjnemu – Grand Hotel. Kolejna rozbudowa nastąpiła w latach 1911-1913 (arch. Dawid Lande i H. Majewski) polegała na podwyższeniu budynku, zwieńczonego wielkim mansardowym dachem z lukarnami i niewielką sygnaturką. Prawdopodobnie wtedy powstały bogate wystrojem sale – Malinowa i Złotaj. Hotel dysponował 150 pokojami, bogato wyposażonymi, w tym 50 było urządzonych luksusowo. Każdy pokój wyposażono w instalację sanitarną z dopływem zimnej i ciepłej wody. Część pokoi o wyższym standardzie została wyposażona w łazienki, a dla reszty gości , na każdym piętrze przygotowano ogólnodostępne węzły sanitarne. Hotel dysponował siecią telefoniczną. Ostatnie ważne przeróbki – nadbudowa najwyższej kondygnacji, uproszczenie wystroju i przekształcenie części wnętrz – nastąpiły po pożarze w 1942r. Przed wybuchem I wojny światowej, 21 czerwca 1908 otwarto w hotelu kino, które funkcjonowało do końca lat trzydziestych. W latach 1945–1947 w sali tej mieścił się w teatr „Syrena", a w latach 1965–1988 „Teatr 7.15". Hotel posiadał własną cukiernię , niewielką piekarnię, dział gastronomii i wytwórnię wód gazowanych. Dysponował urządzeniem do produkcji lodu, które jednocześnie spełniało rolę chłodni i zamrażalni. W piwnicach zlokalizowano magazyny żywności i napojów alkoholowych. Gośćmi hotelu byli m.in.: Paul Anka, Andrea Bocelli, Władysław Broniewski, Jan Brzechwa, Jean Cocteau, Jose Cura, Zbigniew Cybulski, Mieczysława Ćwiklińska, Kirk Douglas, Isadora Duncan, Janusz Gajos, Juliette Greco, Heinrich Himmler, Agnieszka Holland, Krystyna Janda, Stefan Jaracz, Jan Kiepura, Marek Kondrat, David Lynch, Jan Machulski, Kornel Makuszyński, Helena Modrzejewska, Zofia Nałkowska, Daniel Olbrychski, Hanka Ordonówna, Ignacy Jan Paderewski, Krzysztof Penderecki, Roman Polański, Małgorzata Potocka, Wojciech Pszoniak, Artur Rubinstein, Leon Schiller, Henryk Sienkiewicz, Władysław Sikorski, Jerzy Stuhr, Yma Sumac, Josip Broz-Tito, Beata Tyszkiewicz, Andrzej Wajda, Robin Williams, Michael York, Krzysztof Zanussi… i wiele innych sław. tid.