ul. Kilińskiego 56, sobór św. Aleksandra Newskiego

Widok na cerkiew św. Aleksandra Newskiego. Zamieszczony widok na pocztówce jest odwrócony. Widoczna fabryka, została podpalona przez jej właściciela, celem uzyskania pieniędzy z polisy ubezpieczeniowej. W jej miejscu jest dzisiaj fragment parku im. St. Moniuszki. Inicjatorem budowy cerkwi prawosławnej był gubernator piotrkowski Iwan Kachanow. Bezpośrednim pretekstem do budowy obiektu było ocalenie od śmierci z ręki zamachowca cara Aleksandra II. Apel gubernatora o wzniesienie w Łodzi wolno stojącej świątyni prawosławnej nie dał żadnych efektów. Następnym krokiem był wystosowany list do burmistrza Łodzi Maurycego Taubworcla z żądaniem podjęcia konkretnych kroków na rzecz podjęcia prac budowlanych. Trzystu osobowa społeczność prawosławna nie była w stanie pokryć kosztów budowy. Dopiero ofiarności łódzkich przemysłowców różnych wyznań, m. in. Karola Scheiblera, Izraela Poznańskiego, Juliusza Heinzla pozwoliła na wybudowanie świątyni wg projektu Hilarego Majewskiego. Forma cerkwi przypomina świątynie bizantyjskie. Została zbudowana w l.1880-1884. Pod budowę cerkwi wybrano działkę przy ul. Widzewskiej, ponieważ władze miejskie sprzeciwiły się wzniesieniu jej przy Nowym Rynku. W rezultacie obiekt znalazł się w centrum miasta, w pobliżu dworca kolejowego na działce należącej do miasta, co oznaczało, że wszelkie remonty obiektu będą odbywały się na jego koszt. Konsekracja świątyni miała miejsce 29.V.1884r. Obiekt poświęcił arcybiskup chełmski i warszawski Leoncjusz w obecności gubernatorów warszawskiego Hurki i piotrkowskiego Nikołaja Zinowjewa. Budynek mógł jednorazowo pomieścić 300 osób. W darze car Aleksander III ofiarował komplet srebrnych, pozłacanych naczyń liturgicznych. tid.