Park Helenów

Widok na kamienną kaskadę na skarpie z wodotryskami, szpital im. Małżonków L. I. Poznańskich i przystań dla łódek. Park zajmuje obszar 12 ha w rejonie ulic Północna, Źródłowa i Smugowa. Powstał w XIX w. z inicjatywy trzech braci: Ludwika, Zenona i Fryderyka, a później także Karola jr, którzy po śmierci ojca Karola Anstadta przejęli zarządzanie browarem. W 1881 uzyskali pozwolenie władz na budowę parku. Ogród nazwano Helenów od imion żon założycieli : żoną Ludwika była Helena z d. Nestler, a żoną Zenona - Joanna Helena z d.Lemm. Do urządzenia parku zatrudniono berlińską firmę ogrodniczą L. Späth. Regulacji zostało poddane koryto rz.Łódki. Goście mogli podziwiać stawy z przystanią dla łódek, park angielski, kamienną kaskadę na skarpie z wodotryskami, różane aleje, zwierzyniec, grotę z lawy wulkanicznej, tarasy, kwietniki, muszlę koncertową, tor kolarski, korty tenisowe i boisko. Od wejścia do wnętrza parku prowadziła aleja wysadzana gruszami, a później zamienionymi na czerwone dęby i klony. Do ogrodzonego parku prowadziła brama, która znajdowała się pomiędzy restauracją, a terenami sportowymi. Uroczyste otwarcie odbyło się w styczniu 1885 r. Odwiedzać go mogła jedynie bogata część mieszkańców Łodzi, gdyż wstęp nie należał do tanich. Park przynosił niemałe zyski,oprócz opłaty za wstęp sprzedawano piwa browaru: helenowskie, pilzneńskie i bawarskie. Właściciele nie szczędzili funduszy na kolejne atrakcje, mające uprzyjemnić czas bywalcom. W 1889 r. wybudowano drewnianą restaurację, jednakże okazała się zbyt mała na potrzeby bywalców i już w następnym roku wybudowano kolejną. Ponad to wybudowano: cukiernię, wieżę widokową, pawilon teatralny i halę sportową. Odbywały się wyścigi kolarskie, przedstawienia i koncerty. W muszli koncertowej grały orkiestry zakładowe, wojskowe i łódzkich filharmoników. W 1895 r. zorganizowano wystawę rzemieślniczo-przemysłową ze 120 prezentującymi się kupcami i rzemieślnikami, a w 1898 r. odbył się pokaz pierwszego na terenie Łodzi lotu balonem. Pilotem - śmiałkiem był Francuz Leroux, który wzniósł się na wysokość 300 stóp i skoczył ze spadochronem. Zenon Anstadt był zaangażowany w prace konsorcjum tramwajowego i doprowadził, że trasa tramwaju "zielonej czwórki" prowadziła pod samą bramę wejściową parku. W przededniu wybuchu I wojny uruchomiono kinematograf na wolnym powietrzu. W l. 90 XIX w. park często przynosił straty, jednakże był wizytówką firmy rodziny Anstadtów. tid.