Praca na zmiany

To była dzienna zmiana, od siódmej piętnaście do piętnastej piętnaście, to była ta część przemysłowa Dąbrowy, żeby nie wszyscy na jedną godzinę, bo by się w autobusy nie zmieścili. Tam był i Dywilan i potem powstała Elester, Polanil i tych zakładów w budowie, niedokończonych, było dużo To tłumy ludzi, dlatego tak zakłady się poumawiały, żeby na różne godziny rozpoczynać i zmiany były.
Była też taka grupa, która pracowała w układzie czterobrygadowym, to była taka grupa naprawcza bieżących awarii przez całą dobę, bo maszyny pracowały ciurem. Nawet na pojedyncze jednodniowe święta, zakład niby był nieczynny, ale były dyżury i maszyny stały, ale te grzejniki nie były wyłączane, bo rozruch tego był bardzo czasowy. Długi czas było potrzeba, żeby ta temperatura na tyle się ustabilizowała, że mogła już przędza przez to przechodzić. Potem kilka lat pracowałem też w systemie czterobrygadowym, fajnie było, tylko najgorzej, jak latem, niedziela, słoneczko, ludzie do parku na działkę, a tu człowiek w tramwaj i przygina do pracy na osiem godzin. Cztery dni pracy, czterdzieści osiem godzin wolne, także to różnie wypadało, na swoje tam jakieś.