Początek pracy

Po wyjściu z wojska, daty to jakoś tak się zacierają, chyba siedemdziesiąty pierwszy. Wróciłem tam, gdzie po szkole pracowałem. To był taki zakład, który teraz to się „Rom” nazywa. A wtedy to tam jakoś inaczej, tam byłem pomocnikiem elektryka. Czyli za elektrykiem nosiłem torbę, obsługiwałem jako automatyk braki światła w piwnicach, hydroforu uzupełnianie wody, wymiana silników. I dowiedziałem się, że właśnie powstała nowa fabryka, powstaje właściwie Bistona na Dąbrowie. Przejechałem się i okazało się, że pensja będzie na godzinę większa. Tam miałem chyba dziesięć pięćdziesiąt, a oni już od razu dwanaście dla automatyka. I się zgodziłem, to była fabryka w budowie, budowała jakaś firma niemiecka i dawali swoje maszyny. Teraz już nie przypomnę sobie, kto to był, jaka firma. Było bardzo fajnie, bo od razu na wyposażeniu to dostawało się tak zwaną kistę, to była taka metalowa skrzynka narzędziowa, otwierana, wypełniona, jak się otworzyło, to człowiekowi oczy dęba stawały, co można mieć za narzędzia…, jak wykonane, jakie trwałe. Wkrętaki, takie, inne, obcęgi, większość to było do obróbki przewodów. Wiertarkę każdy miał na wyposażeniu, wiertła i był montaż maszyn.