Wyjeżdżało się do NRD

Takie wycieczki, (…) wszystkie wycieczki kiedyś, już lata siedemdziesiąte i później te osiemdziesiąte, to kierunek był wiadomy. (…) Wyjeżdżało się do NRD i później też były robione zakupy. To wiadomo, w ten sposób wszystko u nas w kraju działało tak, że ludzie wyjeżdżali z określonymi produktami, bo wiedzieli, co trzeba gdzie wywieźć. I kupowali za to, co tam sprzedali, określone produkty, które były potrzebne u nas. Na przykład w NRD się kupowało buty zawsze, buty i biustonosze, autentycznie. Bo u nas takich ładnych butów nie było, jak były w NRD robione buty. Także Węgry, Bułgaria, innych wycieczek jak później te do Wiednia to nie było, gdzie indziej się nie wyjeżdżało. Można było, ja już tez nawet tego nie pamiętam, z biura podróży. Ale tak to zakład pracy ewentualnie. I były jeszcze coś takiego jak te pociągi przyjaźni polsko-radzieckiej, też były takie rzeczy organizowane. Też organizacja młodzieżowa organizowała takie wyjazdy, można było sobie pojechać, na przykład jak ktoś miał, mógł sobie załatwić urlop dłuższy, na przykład na trzy tygodnie do pracy do NRD albo do Czech. Można było sobie popracować, coś tam kupić, przywieźć. Na budowie na przykład, w Czechach budowali "Rude Pravo", czyli nową redakcję "Rudego Prava". I właśnie od nas pracownicy wyjeżdżali. Jak ktoś potrafił pracować na budowie, to wyjeżdżali właśnie w ten sposób sobie, coś tam popracowali, zarobili i kupili jakieś miksery, różne takie rzeczy, których u nas nie było. I przywozili to do kraju. Tak się odbywało to wszystko. Takie czasy były.
(…) Dla kobiet nie było. To były typowe prace dla mężczyzn. Nie było nic dla kobiet.