Przychodnia lekarska była wewnątrz zakładu

Na początku było to udogodnienie, że ta przychodnia lekarska była wewnątrz zakładu. Prawda, to było tam, nie jeździło się nigdzie, te badania wstępne czy później okresowe na miejscu były robione, oczywiście można tam też było zapisać się do lekarza, przyjść, powiedzmy sobie, taka przychodnia wydzielona działała dla pracowników tylko. Oczywiście to był,  jakby tłumacząc, lekarz pierwszego kontaktu, na dzisiejsze czasy, do specjalistów to już gdzieś trzeba było skierowanie mieć i się wybrać, ale jednak tam to było. Z tego, co kojarzę, żadnych takich, takiego czegoś, jak stołówka zakładowa, nic. Były takie salki, gdzie można było śniadanie zjeść (…). Drugie z tego socjalu to był jeszcze ten sklepik, istniał, który jakby był wspomagany tym handlem wymiennym, więc trochę więcej było niż w tych sklepach, które były za murami zakładu. To takie, powiedzmy, udogodnienia tego typu, ale tak to nie kojarzę. Te duże zakłady tego typu jak Zakłady Harmana, które miały własny zespół taneczny i tak dalej, jakieś tam namiastki być może domów kultury (…). Na ówczesne czasy było etatowo tysiąc dwieście osób, w praktyce było około tysiąca, to o czym mamy rozmawiać, o takim Marchlewskim, gdzie było dziesięć tysięcy ludzi, czy Obrońcach Pokoju, gdzie też było tyle albo więcej. Tam to były małe miasteczka. Prawda, to tam wszystko, nie wiem czy było, ale mogło być, bo to jest ogromna rzesza ludzi. Ten zakładzik był na tle tych molochów malutki.