Były czyny społeczne. Był 1. maja

Były czyny społeczne. Był 1. maja, to trzeba było na ten pierwszego maja iść koniecznie. Nie było tego, że tam. Trzeba było mieć szturmówkę, i to jeszcze tą czerwoną. Biało-czerwona to nie wchodziła w rachubę. Tak, tam żeśmy, jak takie młode chłopaki byliśmy, to tam żeśmy kawałek przeszli, żeśmy szli od Placu Wolności w kierunku tu Piotrkowskiej, tam doszliśmy do Próchnika, czy tam troszkę dalej. I jak tam widzieliśmy, że z tych załogi, tego, to żeśmy się rozchodzili na boki i uciekaliśmy, bo jeszcze by nas, tego. Nieraz fajna pogoda była, cieplutko, gdzie by chodzić na, tego. A tam szli, takie tylko odgłosy i transparenty „Niech żyje Polska Zjednoczona Partia Robotnicza!”. I tam właśnie pierwszy sekretarz zakładów tego Poltexu na czele. Zabrany był taki wózek akumulatorowy, taki, jak się w zakładzie używało, odpowiednio przystrojony i on na tym, z tego i machał i mówi: „Ja was pozdrawiaju!”.  Takie rożne pamiętam hece. 
Przygotowywanie takie, to był tak zwany, zatrudniony plastyk zakładowy. To my też nieraz chodziliśmy do niego, taki fajny facet był. I on miał takie zdolności w ogóle manualne. I on przygotowywał wszystkie hasła, tam jakieś napisy, jakąś dekorację, to wychodziło spod jego ręki. I on tam był na etacie, to była jego praca.