’89 rok, to był wielki bałagan

Jeżeli chodzi o ten ’89 rok, to był wielki bałagan w ogóle przede wszystkim. Zakład Poltexu to został po prostu w bezczelny sposób okradziony. Ja byłem świadkiem takiej sytuacji, że będąc w niedzielę w okolicach Ogrodowej, Zachodniej, to w niedzielę, jak tam był pan dyrektor, wywozili maszyny stamtąd, bo to już nie było żadnej kontroli. Był okradany doszczętnie. Tirami było wjeżdżane i wywożone, całe zespoły. I tak najsampierw upadła tkalnia, przędzalnia jeszcze troszkę szła. Też już później z tego... najwyżej funkcjonowała wykończalnia, w związku z tym, że najprawdopodobniej mieli namagazynowane tych materiałów w stanie surowym i w związku z powyższym musieli to wziąć wy... tego. Później już upadło, w '96 roku to już zaczęły powstawać takie oddziały wynajmowane, pod wynajem, jak ktoś tam sobie chciał coś otworzyć na własną rękę, czy jakieś tam. Na tych warsztatach mechanicznych, tam gdzie były te techniczne sprawy zabezpieczane w tamtym czasie, to tam to ktoś wynajął sobie. I tam jakoś tam egzystował. Ale później oni też upadali, bo tak w końcu wyszło, że zostało to sprzedane przez byłego pana prezydenta Czekalskiego, jak pamiętam. I później to zostało sprzedane. (…) Ale z drugiej strony, tak z perspektywy czasu patrzę, to muszę powiedzieć, to było dobre posunięcie z tego względu, że do dzisiaj mamy piękny obiekt. Jest to jakaś pamiątka dla przyszłych pokoleń. Bo, powiedzmy, Zakłady Obrońców Pokoju na Kilińskiego. (…) Tam (…) się nie można było dogadać i do tej pory, to wszystko zaczęło... (…) Tam złomiarze wynosili to, co dało się sprzedać na złomie, i to praktycznie dzisiaj jest tam... Nie wiem, jaka tam w tej chwili jest sytuacja, bo tam nie byłem teraz, ale to jest ruina. A tu w tym przypadku jednak uratowało się.