Jak trafiłem do Uniontexu

Jestem łodzianinem od urodzenia. (…) Kontakt z Uniontexem zacząłem jeszcze w okresie przed studiami, skorzystałem z takiego przywileju, który wtedy oferowała fabryka, jak stypendium fundowane. Polegało to na tym, że fabryka płaciła w trakcie studiów pieniądze, natomiast potem należało odpracować trzy lata. W tym przypadku, w większości osób, które zdecydowały się na taką formę finansowania w czasie studiów, nie wszyscy byli zadowoleni. Znam przypadki kolegów, którzy trafili do fabryk, które były ich pracodawcami w trakcie studiów i potem zajmowali się rzeczami zbędnymi, praktycznie rzecz biorąc. Mnie się udało, ponieważ trafiłem (…) do komórki bardzo zbliżonej do kierunku studiów. Trafiłem tam w siedemdziesiątym dziewiątym roku, był to Wydział Automatyki i Pomiarów, który był komórką interdyscyplinarną dla całej fabryki. Automatyki nie było wtedy za wiele, to był taki czas, gdzie elektronika, automatyka, pewne procesy, które jak gdyby wykluczały ludzi z bezpośredniej pracy, były jeszcze mało zaangażowane, ale był to dobry czas, ponieważ to się zaczynało w tym czasie jak gdyby pojawiać