Tak szybko się to wszystko przeturla

Młodość mija, a człowiek, Boże! Ile masz lat? - 40. Ile masz lat? - 50. Ile masz lat? Ja mówię: a kiedy to zleciało. Sama sobie pytanie zadaję, kiedy to zleciało, niech pani powie. Dokładnie, naprawdę ja się do pięćdziesiątki, do sześćdziesiątki, naprawdę, a teraz w ogóle jakiś ten czas skrócony, chyba ten dzień, ten tydzień, ten miesiąc, ten rok tak jakiś krótki. Tak szybko się to wszystko przeturla, nie wiadomo kiedy. Kiedyś, kochana, jak ja pamiętam w młodym wieku, jak przyszła wiosna, przyszło to lato, to się wydawało, że lato, lato, jeszcze raz lato i kiedy się to lato skończy, dokładnie. Przyszedł marzec, już było ciepluteńko, pogoda ciepła aż pachniało wszystko, kwiecień, maj to był po prostu aż! Lata przyszły, te wakacyjne gorączki, upały, ale wieczorem ciepłe noce do dwudziestu, dziwiętnastu, najmniej osiemnastu. Rosa w nocy, jak nieraz wszystko powiędło od tego upału, ale było słońce, zdrowie, bez tej dziury ozonowej, to nie było takie szkodliwe. W nocy ciepło, a noc... rosa była rano, jak pani wstała, tak po deszczu. Wszystko odżyło, ten rodzaj, ten wygląd. To było pięknie. Jesień była długa, a jak przyszła zima, to była zima, dała popalić. Wymroziło, wyśnieżyło, ile wlazło. Ludzie nie chorowali, wszystkie zarazki, wszystko. Wymarzły te bakterie i ludzie byli zdrowi.