Dzień Włókniarza

Badaczka: To był jakiś dzień wolny od pracy dla państwa?

MK: Nie, nie. Od pracy to nie. Tylko to, załóżmy, ja już nie pamiętam, czy to w kwietniu było czy w czerwcu. Nie pamiętam już. Ale to było tak, że ta zmiana, która rano pracowała, to szła na uroczystość tam. No tam pan dyrektor przemawiał, tam jeszcze ktoś. Przeważnie to ze Zjednoczonej Partii przyjeżdżał na zakład, chwalił włókniarzy. Potem na koniec to nieraz był poczęstunek jakiś, jakieś ciastka, jakaś woda. Nawet nieraz to i golonka potrafiła być. No. Także to było takie. No i tam potem, po tej części artystycznej jakieś zespoły występowały, no. A tu jakiś tam piosenkarz był czy piosenkarka, jakiś zespół. Bo to była tak. Część oficjalna, to wiadomo - przemowy. Potem część artystyczna, no to tam piosenkarka, zespół jakiś taneczny czy tam coś. No i najprzyjemniejszy to było po przemowach. To była właśnie. Ten dostał taką nagrodę. Odznaczenia dawali wtedy. Zasłużony włókniarz czy coś, nie? No. Ale najważniejsze to było, każdy czekał. Potem takie przyjęcie było no to tam nieraz ciastka, herbata, a nieraz coś właśnie lepszego. Jak golonka była. A to kiełbaski były. No to się szło na takie. A potem zrobili, że to już było w niedzielę tylko. Żeby więcej ludzi chyba, nie? Żeby każdy mógł z tego skorzystać. To załóżmy o dziesiątej taka akademia była, nie? No i tam trwała do pierwszej drugiej, no.

Badaczka: I to tylko dla pracowników w zakładzie, tak?

MK: Tylko, tylko dla danych pracowników.

Badaczka: I w zakładzie się odbywało?

MK: Każdy zakład swoją miał. To było ogólnopolskie święto. Bo nie tylko Łódź, Andrychów, o ile pamiętam, Koluszki. No to każde takie miasto to swoją delegację wysyłało, bo to było ogólnopaństwowe święto. no. Bo nie tylko Łódź stoi włókiennictwem, nie? Bo to jeszcze parę innych miast też robiło na ten. Tak że to takie było. Ja już nie pamiętam, kiedy ten dzień był. Czy to w kwietniu czy w... nie będę kłamał.