Szkoła

(Publiczna Szkoła Powszechna Nr 41, obecnie Szkoła Podstawowa Nr 41 przy ul. Rajdowej 18)

Tutaj bliżej Różanej to już budynki normalne mieszkalne i w jednym z budynków pierwsze właściwie tygodnie nauki szkolnej w pierwszej klasie podstawówki to właśnie tu odbywałem, tu były chyba jakieś mieszkania połączone po kilka izb razem, bo to wszystko było straszliwie prymitywne. Szatnia była w piwnicy, po takich schodach drewnianych się schodziło, aż się bałem tam zejść, bo tam nie było oświetlenia. To musiała być chyba jakaś szkółka jeszcze z czasów carskich prawdopodobnie, dopiero jak fabryka postawiła po przeciwnej stronie ulicy, pod siedemnastym już taką szkołę z prawdziwego zdarzenia, to przeniesiono nas tam, ale te pierwsze tygodnie nauki w tych mieszkaniach właściwie wspominam źle. Tym bardziej źle, że wychowawczynią taka była pani bardzo ostra, chyba jeszcze z pruskiej szkoły, gorzej niż w koszarach to było. Ale po niej pani Pokorowska była uroczą już osobą, już oddychało się swobodniej. A ta nowa szkoła, która była pod siedemnastym, na Wróblewskiego, na Kątnej pod siedemnastym, no to już była zbudowana z rozmysłem, żeby to był budynek szkolny. Też żadne wielkie halo, dzisiaj to już zresztą nie tego, ta szkoła została już zlikwidowana, przeniesiona na Retkinię, na ulicę Rajdową. Ale w tamtym czasie to była już jakaś szkoła. Ona była w takim wcięciu pomiędzy dwoma budynkami, w których mieszkali już pracownicy wyższej kadry, jacyś tam księgowi, przeważnie z już wyższej administracji zakładów. W jednym z tych budynków, na najwyższym piętrze, już jako wdowa, mieszkała ostatnia żona mojego dziadka. Ona mieszkała właśnie tutaj na górze, ja jeszcze jako dziecko, zanim zacząłem chodzić do szkoły, to się tu przyglądałem, jak dzieciaki hulają. Nie było jeszcze wtedy takiego budynku, który postawiono chyba jako szatnie właśnie, myśmy mieli haki na ścianach w naszych klasach, i te trzy klasy w tej szkole właśnie do wybuchu wojny przeszedłem.