Jakość i styl

Bardzo ładne są wzory w gazetach sobótkowych, z tym tylko, że nie chwaląc się, że tak powiem, ale niech mi pan wierzy – kogokolwiek pracę nie  weźmiemy do ręki to żadna nie jest tak wypracowana i tak dokładnie zrobiona. My po prostu z mamą robimy to tak, że jeżeli jest,  atłasek i to jest wyprane, to atłasek wypełnia całą kratkę, a jeże, a osoby, które robią w takiej manufakturze i tam jest ileś osób zatrudnionych, które siedzą i tylko robią siatki, ileś tam osób siedzi i wyszywa, to wszystko jest, jak my to nazywamy „jak zając przez pole” robione. Luźny wzór robiony, luźne oczka, ja mogę panu pokazać, bo tu mam serwety stare robione przez babcię. Mimo, że tu widać, bo tu nitka się już rozmechaciła, rozkłada się ta nitka, ale jednak to wszystko jest. Poza tym dzisiaj to jest przeważnie odtwarzanie wzorów z gazet najczęściej. My mamy w domu stosy wzorów, rysowanych właśnie przez babcię, przez ciocię i brata mojego najstarszego. To tak, jak każdy rzemieślnik ma swoją dziedzinę jakąś, nasze wzory, jak gdzieś pójdę, tak jak w Łodzi właśnie wcześniej, jak było mnie parafii, bo teraz jest ich bardzo dużo, bo się pobudowały, ale te dwadzieścia, trzydzieści lat temu było ich o połowę mniej, to prawie w każdej parafii były nasze prace, znaczy się mamy, babci, dziadka, moje te koronki wisiały. I teraz po latach często nieraz się jest z jakiejś tam okazji w innej parafii i raptem patrzę i mówię tak: „mama zobacz nasz koronka wisi na tym, na ołtarzu”, albo idziemy i właśnie widzimy, że wisi koronka no i wystarczy popatrzeć na wzór: „ee to nie nasze”.