O bardzo ciekawym znalezisku

T.S.: Odnośnie starych rzeczy, to w zasadzie na moim podwórku, mieszkałem tam już ponad 10 lat, w starym budownictwie na Wólczańskiej, i gospodarz domu po zmianie administratora zaczął robić trochę porządków w takiej przybudówce, która była przy fabryce. Szykowali sobie miejsca postojowe dla samochodów, parking, kanał, i jak robili sobie tam te pomieszczenia, to przy okazji jeden z nich zajrzał, co się dzieje na strychu, bo tam trzeba było trochę dach podłatać, różne takie. I taką pantoflową pocztą dowiedziałem się o bardzo ciekawym znalezisku. I tym znaleziskiem okazało się piękne, ładne krosienko. Pierwszy raz je zobaczyłem, w zasadzie wszedłem tam z latarką, niewiele było widać, kupę pajęczyny, dużo kurzu i nic poza tym. I dopiero jak zacząłem dobrze chodzić i szukać, to się zaczęło z ciemności wyłaniać coś. Coś, zaznaczam. Dopiero jak podszedłem bliżej, okazało się, że to jest właśnie to, czego szukałem. Okazało się, że tych krosien na tym strychu stały chyba trzy. Dwa takie szersze, które tutaj jedno udało nam się do muzeum sprowadzić, i jedno takie wąziutkie, ono było akurat w najlepszym stanie, ale niestety nie dane nam było go zabrać. I kołowrotek, taki, jak kiedyś nasze dawne prządki łódzkie przędły sobie przędzę, wełnę na przykład. I to wszystko stanie tu u nas w muzeum. I w tej chwili jesteśmy w trakcie realizacji projektu do tego krosna, ponieważ żeby zrobić osnowę, to musimy my osobiście zbudować snowadło, bo nikt już nam nie usnuje osnowy do tego. A chcemy, żeby to przypominało mniej więcej sprzęt z epoki, więc będzie to snowadło ręczne. Normalnie napędzane na korbę. Zasadę działania snowadła pracując na tkalni...

M.S.: Każdy zna.

T.S.: Wiemy, jak zbudować snowadło. To jest kwestia paru, nawet niezbyt skomplikowanych, obliczeń matematycznych, no i dobór odpowiedniej ilości materiału, i budowa. Trochę naszej pracy w zasadzie jeszcze, najwięcej naszej pracy w tym...

M.S.: I uzupełnić jeszcze krosienko trzeba będzie, tam parę rzeczy trzeba będzie dorobić. Ale to się zrobi, wiemy, o co chodzi, nie ma problemu żadnego.

T.S.: Nawet jeszcze literaturę mamy w razie czego do pomocy, bo jak Marek uczył w szkole, to jeszcze mu tam co nieco zostało, więc damy sobie radę z tym i uważamy, że to będzie kolejna duża frajda dla wszystkich, którzy przyjdą tutaj do tego muzeum.