Wyprowadzka z Włókienniczej

Jeszcze zanim się wprowadziłyśmy, to była jakaś grubsza afera, że kogoś zadźgali i przez ulicę chodził zakrwawiony. A tak... wyprowadzka... po tym, co zobaczyłyśmy, jakie jest to nowe mieszkanie, no to taka trochę ulga, że w spokoju się będzie mieszkało, bo wiadomo, blok to już jest... nie będą te same osoby, nie będzie takich akcji. Miałyśmy taką nadzieję... no i nie ma, rzadko kiedy tam cokolwiek się dzieje, prócz młodzieży słuchającej muzyki. Także był trochę... Ja się zawsze przywiązuję, nie lubię zmian, aczkolwiek no to było takie: a, idziemy do nowego; będę miała wreszcie większe mieszkanie, no bo tutaj było bardzo malutkie, jak na rodzinę i szczególnie właśnie okres nauki dla mnie; więc to było takie, że wreszcie będzie spokojniej. Chociaż wiadomo przez kilka lat to się człowiek przyzwyczaił... do wszystkiego. To wiadomo, jakieś czy śmieszne sytuacje, czy właśnie o opowiadanie, co się dzieje na Włókienniczej - jak jest wesoło... Ale wreszcie był spokój chociaż, po wyprowadzce. jak się wraca tutaj to wiadomo... jakieś wspomnienia, czy że się tu mieszkało kiedyś po prostu, ale no... za szaro w tej części Łodzi akurat jest. Jestem sama ciekawa, z racji tego, że interesuję się architekturą, jak to będzie wyglądało po rewitalizacji. I jaki będzie klimat tutaj, bo wiadomo, że do tego, co tutaj ma być wybudowane raczej nie wrócą wszyscy, co tutaj piją. Może się uspokoi ulica, chociaż legendy na pewno zostaną.