Stary Rynek

Brak zastrzezenia praw autorskich. Prosimy o kazdorazowe wskazywanie Muzeum Miasta Lodzi jako wlasciciela obiektu oraz opatrywanie utworu imieniem i nazwiskiem autora, a takze o korzystanie z utworu w sposób niegodzacy w prawa osobiste autora.

Widok na zachodnią pierzeję Starego Rynku w Łodzi, wzdłuż ulicy Zgierskiej, w kierunku północno-zachodnim. Widoczny tramwaj typu 5N, linia nr 19, trasa Widok-Retkinia. Po prawej stronie widać róg ulicy Drewnowskiej. Narożna kamienica przy ulicy Drewnowskiej należała do Kalmana Poznańskiego, ojca słynnego fabrykanta Izraela Poznańskiego. Był to pierwszy piętrowy murowany dom przy rynku. Rynek został prawdopodobnie wytyczony w 1414 r. podczas zakładania miasta z inicjatywy biskupów włocławskich. W 1423 r., przy nadawaniu praw miejskich król Władysław Jagiełło zezwolił na "targ tygodniowy w każdą środę i roczny dwa razy do roku". Na rynku został wybudowany drewniany ratusz, zniszczony później w nieznanych okolicznościach. Kolejny, powstały w 1585 r. przetrwał do XVIII wieku. Rynek został ponownie uregulowany w 1821 r. i stopniowo zabudowywany kamieniczkami. Do 1917 r. miejsce targowe, w 1918 roku na rynku powstał skwer i zostały posadzone drzewa. W latach 1948-1950 stare kamienice zostały rozebrane, a w to miejsce wybudowano trzy pierzeje budynków mieszkalnych, z charakterystycznymi podcieniami. Pierzeja zachodnia została wzniesiona jako ostatnia, według projektu E. Orlika, gdy zrezygnowano z budowy w tym miejscu gmachu Starostwa i Rady Dzielnicowej.

Numer inwentarzowy obiektu: MHMŁ/I/4713/2

Obiekty ze zbiorów Muzeum Miasta Lodzi po digitalizacji w ramach projektu „Kultura cyfrowa”, zadanie: „Digitalizacja i popularyzacja fotografii z zasobu Muzeum Miasta Lodzi”