Łódzki Ośrodek Telewizyjny przy ul. Narutowicza 13 w Łodzi

Brak zastrzezenia praw autorskich. Prosimy o kazdorazowe wskazywanie Muzeum Miasta Lodzi jako wlasciciela obiektu oraz opatrywanie utworu imieniem i nazwiskiem autora, a takze o korzystanie z utworu w sposób niegodzacy w prawa osobiste autora.

Fotografia przedstawia biurowiec Centrali Tekstylnej znajdujący się u zbiegu ulic Narutowicza i Sienkiewicza, zwyczajowo przez łodzian zwany "wieżowcem telewizyjnym". Przez długi czas był najwyższym budynkiem w Łodzi. Składa się z 15 piętrowej wieży stojącej równolegle do ulicy Sienkiewicza oraz dwóch czteropiętrowych skrzydeł usytuowanych prostopadle do tej ulicy. Ogłoszony w 1948 r. konkurs na projekt nowoczesnego biurowca dla Centrali Tekstylnej wygrał architekt Jan Krug. W 1949 r. postanowiono zmienić jego modernistyczny projekt, tak aby dostosować go do obowiązującego wówczas socrealizmu. Gmach oddano do użytku w 1956 r., kiedy to już nie istniała Centrala Tekstylna przekształcona w mniejsze instytucje branżowe. W tym też roku w budynku umieszczono siedzibę Łódzkiego Ośrodka Telewizji (powstałego, jako drugi w kraju po warszawskim), który pierwszy program wyemitował 22 lipca 1956 r. Biurowiec często był określany jako łódzki odpowiednik warszawskiego Pałacu Kultury i Nauki. Instytucje mieszczące się w gmachu (między innymi Urząd Miasta Łodzi - Wydział Finansowy, Telewizja Polska S.A. - Oddział w Łodzi) znajdują się pod dwoma adresami Narutowicza 13 oraz Sienkiewicza 5.

Numer inwentarzowy obiektu: MHMŁ/I/4710/5

Obiekty ze zbiorów Muzeum Miasta Lodzi po digitalizacji w ramach projektu „Kultura cyfrowa”, zadanie: „Digitalizacja i popularyzacja fotografii z zasobu Muzeum Miasta Lodzi”