ul. Piotrkowska 76

Cukiernia A. Roszkowskiego widok bufetu. Najsłynniejsza w swoim czasie kawiarnia Aleksandra Roszkowskiego mieściła się w tej kamienicy. Pochodzący z Kujaw cukiernik przeprowadził gruntowny remont lokalu, w którym poprzednio mieściła się kawiarnia prowadzona przez F. G. Reymonda. Po przeróbce cukiernia zajmowała obszerne pomieszczenie na parterze budynku oraz pięć pokoi na pierwszym piętrze. Sale wyklejano czerwoną wyzłacaną tapetą i urządzono zgodnie z modą secesyjną. Na piętrze kawiarni, zwanym „górką", znajdowało się dziewięć bilardów oraz osobny stół do gry w szachy i domino. Amatorzy lektury mieli do dyspozycji czytelnię bogato zaopatrzoną w pisma krajowe i zagraniczne. W kawiarni „Roszka" - bo tak ją potocznie nazywano - gromadzili się wszyscy, którzy mieli jakieś znaczenie w życiu kulturalnym i społecznym Łodzi. Od godzin przedpołudniowych do północy goście w oparach aromatycznej kawy gawędzili i plotkowali. [...] Żaden z szanujących się przyjezdnych kupców nie pominął okazji, żeby wpaść do „Roszka". Swoje stałe stoliki mieli tu dziennikarze, adwokaci, inżynierowie, aktorzy, prawnicy, lekarze. Przesiadywał tutaj także Władysław S. Reymont, zbierając materiały do „Ziemi obiecanej". Miejscowi malarze urządzali w pomieszczeniach Roszkowskiego wystawy i aukcje obrazów. Sam gospodarz niejednokrotnie obsługiwał bardziej znakomitych gości. Siadywał zwykle przy stoliku w pierwszej salce, vis a vis wejścia. Aleksander Roszkowski miał również dwie inne cukiernie na Piotrkowskiej - pod numerami 103 i 118. W połowie 1913 roku Roszkowski sprzedał kawiarnię krewnemu Bolesławowi Gostomskiemu, który miał już kawiarnię „Paradyż" przy Piotrkowskiej 175. Roszkowski wraz z małżonką wyjechał do Szwajcarii. Źródło opisu http://ulicapiotrkowska.blogspot.com/2011/09/numery-76-98-od-ul-stanisawa-moniuszki.html Źródło zdjęcia: Neue Lodzer Zeitung, 1909, nr 13