poprzedni
W sześćdziesiątym pierwszym roku po ukończeniu szkoły podstawowej uczęszczałem do zasadniczej szkoły włókienniczej przy Zakładowej. To był pierwszy rocznik, można powiedzieć. Bardzo wysoki poziom. Duż...
Rozmówca:
Edukacja Akademicka
wykonano | 1946 dodano | 03.11.2016
dodał(a):
Michał Borowiec
Wtedy (1946r.) nauka na studiach była ogromnie trudna w sensie lokalowym. Sal wykładowych nie było. Wykłady mieliśmy w kinach. Łódź rozwijała się bardzo intensywnie w końcu XIX wieku, szczególnie po upadku Powstania Styczniowego. Rozwijała się bardzo intensywnie, ale uczelni wyższej nie miała. Na Żeromskiego to, technikum, które jest do dzisiaj, to nazywano przed wojną „Mała Politechnika”. A to było technikum, które kształciło techników. A tak nie było. Ćwiczenia myśmy z chemii odbywali w fabryce na Widzewie. Wydzielono tam w fabryce dwie salki i tam myśmy odbywali ćwiczenia. Więc było bardzo uciążliwe, bo tam z ulicy św.Franciszka gdzie mieszkałem, to jest prawie że Ruda Pabianicka, to za torem, za koleją obwodową. Stamtąd dojechać tutaj, potem na Widzew na ćwiczenia, to teraz do godziny 8 były, to się na 10 wróciło do domu. I rano na 8 być tam. No to były straszne warunki, a tramwaje były tak zatłoczone, że trzeba było wisieć na tramwaju... Wejść do środka to już było bardzo dobrze. No drugą rzecz, która była, to było bardzo mało podręczników, skryptów. Praktycznie to trzeba było na wykłady chodzić, notatki robić.
Autor:
Michał Borowiec
Licencja:
Creative Commons
komentarze
zobacz również
Ja chodziłam do szkoły, chyba najlepszej w Łodzi, to było gimnazjum im. Elizy Orzeszkowej, na Kościuszki 21. po wojnie jak tam byłam, to tam był wydział geografii Uniwersytetu Łódzkiego, a teraz nie w...