Teatr Wielki - Wspomnienie

Żałuję tylko, że nie mogłem, no ze względów finansowych jeszcze wspaniałego wówczas chóru Teatru Wielkiego, bo takie wtedy nie miałem tych możliwości, żeby połączyć te wszystkie wysiłki. A teraz już chór Teatru Wielkiego to nie jest ten chór i to już nie jest ten Teatr. Ja Teatr Wielki wspominam zwłaszcza lat... drugiej połowy lat sześćdziesiątych, kiedy dyrektorem Teatru Wielkiego był Stanisław Piotrowski, wspaniały człowiek, reżyser znakomity no i Zygmunt Latoszewskiego, też dyrygent genialny, zwłaszcza w muzyce operowej, no niezastąpiony, po prostu i za ich czasów były najlepsze spektakle, taki Kniaź Igor, czy nie mówiąc już o Halce, czy o Butterfly, czy powiedzmy tam, no wiele tych oper prawda to to po prostu niepowtarzalne, no jak Latoszewski umarł y Piotrowski umarł, przyszli inni, przyszedł Madej, przyszli inni, ale to juz nie byl ten teatr to już. było tam jeszcze parę osób, ale nie było tego ducha, tej atmosfery, ktorą potrafił tworzyć Piotrowski i Latoszewski. To był teatr naprawdę godny najwyższego podziwu. Wszystko zadbane, w szczegółach, prawda, także myśmy tam chętnie wkraczali i każde właściwie przedstawienie Teatru Wielkiego było przez nas rejestrowane i emitowane w programie ogólnopolskim.