Kilińskiego 210 - Likwidacja wytwórni

bo idę kiedyś do wytwórni, znaczy już wtedy, już wtedy, już byłem na tej, na tej emeryturze przedwczesnej, ale tam przychodziłem, bo tam to często chodziłem, oj, trudno było się rozstać, oj strasznie trudno było się rozstać, Jezus Maria, wie Pani, przychodzili, siadali w takiej ciasnej klitce, pili kawę, gadali, i tak tego, wszyscy w ogóle już tego, już, już dawno bezrobotni w tej wytwórni, jakaś ta więź tam istniała i, i ciężko było się rozstać. I idę kiedyś właśnie do wytwórni, patrze, olbrzymi napis na tego, na bramie „Hurtownia jaj”. O Jezus Maria, no i tak, wchodzimy tam potem, patrzymy, tak, rzeczywiście, wytwórnia się skurcza, hurtownia jaj jest, hala zdjęciowa zamieniona na, na pracownię czapkarską, zlikwidowali oddział dźwięku, zlikwidowali ten, laboratorium. Ta wytwórnia miała wszystko miała, była samowystarczalna. Laboratorium, dźwięk, transport, mechaniczny, hala zdjęciowa, to nie mówiąc o biurowcu i o tym, o tej całej administracji. Była samowystarczalna, przecież tam powstawało ponad sto filmów rocznie.