poprzedni
W 54 roku zaczął się właściwie zasadniczy rozdział mojego życia, chociaż na to początkowo nie wyglądało, ale moim marzeniem, takim trochę właściwie wtedy dziecinnym, było studiowanie najpierw w szkole...
Rozmówca:
Melomani
wykonano | 01.08.2011 dodano | 24.08.2015
dodał(a):
Michał Gruda
I w szkole to oczywiście też owocowało jakimiś zmianami. Trzeba powiedzieć tutaj o rzeczy zabawnej, mianowicie szkoła filmowa była uznawana w Łodzi, była oglądana i traktowana przez młodzież, i dorosłych niektórych też, jako coś takiego dziwnego, jako taki skansen ludzi, nie skansen, może źle określiłam, ale raczej zgromadzenie ludzi trochę podejrzanych. Chodzili w welwetowych marynarkach, nosili na głowie czarne berety, chodzili z aparatami fotograficznymi gotowymi do strzału, na piersi, otwartymi obiektywami i tak dalej, w ciemnych okularach, w ogóle nosili się inaczej, z góry, straszliwie rwali dziewczyny, stąd te nieszczęsne „filmówki”, i w ogóle zachowywali się… Poza tym ze szkoły pojawił się strumieniami właśnie jazz. Bo kiedy mówiłam o tych filmach amerykańskich, to tam były taśmy krótkometrażowe, nagrania Duke'a Ellingtona, no i rozmaitych mistrzów innych jazzowych. I ze szkoły filmowej wyszli melomani.
Autor:
Ewelina Kurkowska
Licencja:
Creative Commons
komentarze
w pobliżu
zobacz również
I szkoła wyglądała wtedy dosyć dziwnie. Nie chcę tutaj się zagłębiać w zagadnienia programowe, to znaczy budowy programu, ale chyba to jest ważne, że wtedy jeszcze w tym pięćdziesiątym czwartym, piąty...