Tadeusza Kościuszki 57 – Wólczańska 74 - nowa siedziba "pstrąga"

I wtedy kolega gdzieś tam coś załatwiał w PZU i nagle gdzieś tam wymacał na, na, na podwórku, znaczy on wszedł od, od Kościuszki, ale, a podwórko wychodziło na Wólczańską 74, i mówi facet, że jest sala, która stoi pusta. Władze Łodzi to wtedy nam też, też jakoś, wie Pani, szły na rękę, bo im to zależało, bośmy jednak robili dobrą, dobrą robotę dla promocji miasta, bo to, bo to nie była amatorszczyzna, to było rzeczywiście, to były wydarzenia artystyczne te nasze działania „pstrągowe”, także tutaj nam oni poszli na rękę też i tego, i myśmy tą salę dostali. Potem były dowcipy, że tego, że, że „Pstrąg” się asekuruje, bo trafił pod skrzydła PZU, o takie różne, ale to nas już nie tego, myśmy się nie przejmowali dlatego, że mieliśmy salę. No i tam już w tej sali właśnie ja i wszyscy moi koledzy, o których przedtem mówiłem, tośmy dotrwali, zanimśmy teatr przekazali młodym. Także tutaj ja określam generalnie ten, ten mój okres w, w moim życiorysie jako najciekawszy w ogóle, przynajmniej w młodości. Najważniejszy epizod mojej młodości to był właśnie „Pstrąg”,