Studencka 1

Znaczy, jak się dowiedziałem, że, że tego, pierwszy raz, jak mi powiedzieli, gdzie ja będę mieszkał i jak mnie ktoś tam zawiózł, ja mówię, Jezu Maria, no, no „wygnanowo”, mówię, co ja tu robię, jej, jej, jej, jej, jej! Szybko minęło. Szybko minęło, a ja mówię, jeszcze takie rzeczy pamiętam, jak trzynastego maja, idziemy na tego, na zajęcia, a gałęzie się łamią pod naporem śniegu. Śnieg spadł, ale taki mokry, taki ciężki, że rzeczywiście te gałęzie sosen się tego, łamały. Tu gdzieś tam też napisałem, że zapamiętałem, to był rok pięćdziesiąty drugi, maj i trzynasty, mówię maj i trzynasty. Także tutaj jak tak potem chciałem pozbierać właśnie jakichś więcej, jakichś tych, tych, tych wrażeń i/ to znaczy, to było, na przykład woziłem kolegów ze szkoły filmowej tam, jak była ładna jesień, to ich właśnie woziłem, żeby pokazać w ogóle, gdzie my mieszkamy, jak to wygląda, też im się strasznie podobało,