wspomina

Beata Włodawska (Wojtasiak)

ur. 27.05.1962

BIOGRAFIA

Beata Włodawska, urodzona 27.05.1962 w Łodzi. Od 7 roku życia robi koronki. Ukończyła liceum ekonomiczne, obecnie prowadzi własną firmę. Od 2000 roku działała w klubach haftu i koronki, a od roku 2006 jest prezesem Stowarzyszenia Twórców Haftu i Koronki „Arachne”. Pani Beata brała udział w wielu konkursach oraz wystawach związanych z rękodziełem, jej koronki można zobaczyć w całej Polsce. Posiada certyfikat mistrzowski w dziedzinie haftu krzyżykowego wydany przez Izbę Rzemieślniczą oraz certyfikat z wyrobu chust kameliowych wydany przez Muzeum Archeologiczne i Etnograficzne w Łodzi.

„Największa satysfakcja”

Ponieważ ludzie tego nie znają to największa satysfakcją jest, jak widzą naszą pracę przy okazji jakichś festiwali, wystaw. Kiedyś brałyśmy udział na Dniach Łodzi, albo na Jarmarku Wojewódzkim. My wtedy siedzimy i robimy oprócz tego, że mamy tam rzeczy swoje do pokazania, to robimy, więc często ludzie się interesują tym, co robimy, jak to się robi i zdarza się, że potem ktoś przychodzi do stowarzyszenia, zgłasza się, że chce, albo chce się nauczyć, albo coś umie i po prostu chce przystąpić do na...
więcej

„Pani Mariola”

Mamy taką członkinię, która przepięknie wyszywa haft krzyżykowy na sztywniku (bo tam są bardzo cienkie nitki) i co jest najciekawsze wyszywa bez okularów krzyżyki milimetr na milimetr. Mniej więcej – może dwa na dwa, są takie malutkie, tak drobne. Przepiękne rzeczy robi i w tej chwili, też dla niej to jest częściowo i utrzymaniem, i odskocznią, bo ona też jest bardzo chora, cukrzycę ma i od półtora roku ma amputowane obie nogi. Właściwie jest bez środków do życia, bo dzięki naszym, polskim...
więcej

„Klienci”

Najpierw działałyśmy prywatnie dla siebie tylko, teraz trochę żeśmy poszły dalej, próbujemy, chociaż dzisiaj jest ciężko. Był taki okres 2005-9.  To był boom na koronki, na rzeczy ręcznie robione, szydełka, szczególnie bluzki, swetry i wtedy to nie powiem, jak my byłyśmy na Dniach Łodzi, czy gdzieś jechałyśmy, do Głowna na jarmark, do Aleksandrowa, do Rzgowa, do Prudnika to tam bywały duże wystawy. Było zainteresowanie i była sprzedaż. Dzisiaj są tylko oglądający. Sprzedać jest cokolwiek ba...
więcej

„Koronki na ryby”

Robiłam w Prudniku siatkę i doszedł do mnie pan, stał, przyglądał się, myślałam, że zainteresowany, a on po chwili mówi: „Wie Pani, myślę, że jakby Pani robiła oczka takie dwa centymetry na dwa to by były pożyteczniejsze, bo to na ryby” Takie małe oczka to się nie kalkuluje. Każdy pod innym kątem patrzy na daną rzecz. Babcia właśnie kiedyś przed laty kupowała takie właśnie siatki do połowu ryb, które robili w Szczecinie - duże oczka i wtedy się nadawały na firanki, bo na se...
więcej

„Jedna firanka to minimum pół roku pracy”

Był okres taki, że tu się ktoś zgłosił, tu się ktoś zgłosił, ale zrobienie firanki samej jednej takiej to jest pół roku albo więcej. Nie nadąży się tego jakby nawet człowiek chciał zaspokoić, niech się zgłoszą ze trzy osoby, to muszą ze trzy lata prawie czekać na zrobienie. Gdyby była możliwość kupna samej siatki... to jest największy problem właśnie z tą siatką, że nie można, bo to musi być bawełniana. Także kiedyś sieci robili bawełniane, a dzisiaj sieci też są stylonowe i koniec. Współpr...
więcej

„Technika”

Jeśli chodzi o richelieu, to jest haft na płótnie, robiony atłaskiem. i wycinane są ażurowe wzorki  z tego. Bo to trudno jest inaczej wytłumaczyć. Haft krzyżykowy to wiadomo, krzyżyki. Dla porównania można powiedzieć, nie wiem, chyba to był osiemnasty wiek, takie kryzy, jak mieli przy strojach różne to właśnie były wykonywane haftem richelieu i też frywolitka, gdzie jest koronka robiona czółenkiem takim małym – jest tylko nitka i czółenko, i się nitkę wiąże na nitce, takie supełki się...
więcej

„Chusty kamelowe”

Brałyśmy udział w takim projekcie w Muzeum Etnograficznym, który dotyczył chustach kamelowych. To były chusty wykonywane szydełkiem i z wełny wielbłądziej. Pani kustosz z tego muzeum postanowiła zaangażować kilkanaście osób z różnych rejonów, żeby odtworzyć te chusty, bo miała kilka takich chust,  były już zniszczone i chodziło o to, żeby je odtworzyć. Mało tego, żeby odtworzyć, to jeszcze dzisiaj nie ma wielbłądziej wełny, to znaczy jest, ale to jest strasznie drogie, więc było robione z r...
więcej

„Jakość i styl”

Bardzo ładne są wzory w gazetach sobótkowych, z tym tylko, że nie chwaląc się, że tak powiem, ale niech mi pan wierzy – kogokolwiek pracę nie  weźmiemy do ręki to żadna nie jest tak wypracowana i tak dokładnie zrobiona. My po prostu z mamą robimy to tak, że jeżeli jest,  atłasek i to jest wyprane, to atłasek wypełnia całą kratkę, a jeże, a osoby, które robią w takiej manufakturze i tam jest ileś osób zatrudnionych, które siedzą i tylko robią siatki, ileś tam osób siedzi i wyszywa...
więcej
powiązane zasoby

Były jakieś stałe. Mieli zakłady, niektórzy tam szyli bez zakładu, po cichu, ale nie raz raczej musieli mieć zarejestrowany zakład kuśnierski no i szyli. Zimny, Zimny, ich było dwóch braci i szwagier ...

więcej

Co do jakichś takich historii z klientami, jakoś sobie nie przypominam, w zasadzie nie było nic takiego. Jedyne, co mnie z dziwiło kilka lat temu, to pojawienie się zwierząt na zdjęciach, ale to było ...

więcej

Najpierw działałyśmy prywatnie dla siebie tylko, teraz trochę żeśmy poszły dalej, próbujemy, chociaż dzisiaj jest ciężko. Był taki okres 2005-9.  To był boom na koronki, na rzeczy ręcznie robione...

więcej

Był okres taki, że tu się ktoś zgłosił, tu się ktoś zgłosił, ale zrobienie firanki samej jednej takiej to jest pół roku albo więcej. Nie nadąży się tego jakby nawet człowiek chciał zaspokoić, niech si...

więcej

Brałyśmy udział w takim projekcie w Muzeum Etnograficznym, który dotyczył chustach kamelowych. To były chusty wykonywane szydełkiem i z wełny wielbłądziej. Pani kustosz z tego muzeum postanowiła zaang...

więcej

Bardzo ładne są wzory w gazetach sobótkowych, z tym tylko, że nie chwaląc się, że tak powiem, ale niech mi pan wierzy – kogokolwiek pracę nie  weźmiemy do ręki to żadna nie jest tak wypraco...

więcej

W latach pięćdziesiątych, kiedy było bardzo dużo do robienia, była moda na firanki, a to wszystko w spółdzielni chałupniczej, która była w Łodzi na ulicy Jerzego - „Zorza”. Tam były robion...

więcej

W tej chwili coraz rzadziej, ale często szyłam do teatrów, do bliziutkiego, w sąsiedztwie, Teatru Jaracza, do Teatru Powszechnego, Nowego, Wielkiego, Muzycznego. Były to przeważnie gorsety, do przeróż...

więcej

Mam klientki w bardzo nietypowych wymiarach, to znaczy mają ogromne biusty, takie które się rzadko zdarzają, ale oczywiście, w Łodzi to mam tylko kilka takich osób, więc przeważnie to są panie przyjez...

więcej

Bardzo często na zasadzie „jedna pani drugiej pani”, matka córce, siostra siostrze przekazują. Ostatnio z Internetu i z Panoramy Firm się dowiadują, bo tam się troszeczkę reklamuję, ale ba...

więcej

Stałe klientki wiedzą, na czym polega moja praca, wiedzą, że muszą się rozebrać i spokojnie, cierpliwie czekają na dobór staniczka. Młode klientki są bardziej może wymagające, wyszukują rzeczy teorety...

więcej

Wykonuję również dużo przeróbek, ponieważ dużo więcej jest w tej chwili, niż te dwadzieścia lat temu, produktów pochodzenia chińskiego, i rosyjskiego, i wietnamskiego, i jak klientkom pasuje rozmiar m...

więcej
inni rozmówcy
Szukaj
zobacz również

Widok na kopuły Kościoła p.w. Zesłania Ducha Świętego. Lata 70.

więcej

Teren Parku Julianowskiego. Zalew i jeden z mostków rzeki Sokołówki. Koniec lat 50. XX w. Park utworzono pod koniec XIX w. jako otoczenie pałacu łódzkiego fabrykanta Juliusza Heinzla (stąd naz...

więcej
Logo portalu Miastograf

Logo Stowarzyszenia Topografie Logo Muzeum Miasta Łodzi Logo Narodowego Instytutu Dziedzictwa Logo Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego Logo Łódź Kreuje

Dofinansowano w ramach programu Narodowego Instytutu Dziedzictwa – Wspólnie dla dziedzictwa